Benim
hergün hergün
Kürt yurdunda
sokak başlarında
polis kurşunuyla ölen çocuk..!
Benim
kalbine ömür boyu
devlet hançeri saplanan ana
ve yaşamı hiç tadmadan daha
"şehit" aldatmacalarıyla
soyguncuların serveti uğruna
karanlığa gömülen..!
Benim
madende, fabrikada, yapıda
açlık belasından ötürü
süper kazanç uğruna feda edilen..!
Benim
başlık ve mihr ile eti satılan kadın
din ve töre mahkemelerinde kurşunlanan
ve kara çarşafın karanlığına hapsedilen..!
Yüreğimde bitti ışığı yaşamanın
Yüreğim nefret ambarı
üstüme üşüşen leş peygamberlerine,
Yüreğimde filizlenmiyor çiçek çocuklar
Gün ışımıyor karanlığın zulmünden
Beni aydınlığa
bir toplumsal
deprem götürür ancak!
Yüreğim dipsiz bir volkan şu an
ha patladı, ha patlayacak..!
1/9/2015
Melbourne
Kayıt Tarihi : 29.9.2015 15:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!