Yüreğim Mülteci... Şiiri - Nevin Akbulut

Bu gece loş ışıkta yürüyorum, sokak lambasından sızan
Işıkla…
Bomboş her taraf, Âlem uykuda,
Ben Seni düşünüyorum, Bu
Kalabalıkta.

Ellerim cebimde, Yürüyorum.
Fizik kurallarını ihlâl edercesine…
Küçücük adımlarımla, koca voltalar atıyorum.
Kâinatı deler geçercesine.

Yüreğim paramparça,
Yıkık, dökük, ezik, büzük, harabe.
Parçalarını bulmaya çalışıp,
Taşırım içimdeki toplama kampına.

Yüreğin; Vatan,
Kopamam, içimdeki Vatandan..

Açık Denizlere atın Beni,
Ölmek gibi…
Seni çocuksu bir düş,
Bilmek gibi…
Yangının içimde,
İlk gibi…
İlmek gibi…

Ağlatır oysa gidişler,
Acıtır…
Köprüsüz bir Deniz gibi, Sana ulaşmak.
Jilet kesiği gibi, Sensizlik,
Kanatır.

Köprü Umuttur…
Ama Yas!
Nasıl kurtulur bu yürek yasından?
Bir umut olsa,
Bir Deniz olsa,
Bir Rüzgar olsa,
Bir kasırga BİLE olsa….