Öyle çok sevmiştim ki seni
Ne beynimden atabiliyorum
Ne de yüreğimden
Seni düşünmeden uyuyamıyorum
O kadar düşünmeme rağmen
Neden düşlerime gelmiyorsun
Yoksa hiç mi sevmedin beni
Bir kere görsem düş gözü ile seni
Hani mavi umuttur demiştim
Yüreğim mavi, sevdam mavi
Nerde umudum, nerde hani
Daha ölmeden mi gömdün beni
Ayrılık yoktu diyorduk o anda
Baharı yaşamadık, baharda
Ayrıldık daha ilk ağustosta
Sarardık yapraklar gibi sonbaharda
Şimdi mutlusundur umarım
Beni sorarsan sonbaharım
Bu dünyada sensiz ne yaparım
Mucize olurda yaşarsam şaşarım.
Kayıt Tarihi : 19.9.2008 01:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Karani Tabak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/19/yuregim-mavi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!