Hüzünlü gecemde
Kuytu bir köşede
Kaybolan bir çocuk gibi
Seni düşündüm ve geceyi
Hayal ettim ellerini tuttum
Gözlerine baktım baktım
Hem de doyasıya
Sen suskundun
Hep ben konuştum
Sonra birden kayboldun
Yine hüzünlere boğuldum
Örümcek ağları sardı her tarafımı konuşamadım
Ve öylece sustum yüreğim konuştu
Ben sustum
Zeynep Eroğlu 28 01 2010
Kayıt Tarihi : 1.5.2014 21:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!