Yüreğim Kanasın Şiiri - Memik Kömekçi

Yere düşen bir damla kansa yüreğin.
Bırak toprağın iliklerine işlesin gülüm.
Kırık topraklar senden aldıysa rengini,
Bırak dünya sende arasın dengini.
Yüreğim kanasın…
 
Koca dünya, verdiyse bir damla kana cenin.
Sen evrensin, var dünyada bir parça genin.
 
Çek güneşi kollarına korkma kavursun.
Küllerini evrene serp yeniden doğursun.
Nehirler gibi coş, denizler gibi kükre.
Çatlasın gök kubbenin damarları.
Yüreğim kanasın…
 
Öyle bir fırtına ol ki yer yüzü,içmeden güneşi.
Yanardağlara kat kükresin, bitmesin ateşi…
 
Sen çık göğsüme, vur ortasından kırılsın.
Kanasın yüreğim iliklerine aksın gülüm.
Uzan yıldızları kopar at deryalara.
Kaynasın deryalar, köpürüp kaynasın.
Yüreğim kanasın…
24.03.2015(Kilis)