Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Yüreğimde sığmıyorki benim içime / Kaydı yıldızlar bir bir gökyüzünden
Kaderim dedim küstüm ben kendime / Acılarım gizli kaldı benim içimde
_______Birkes daha şiirde olmak ve bu güzel yürek sesini okumak çok güzeldi içtenlikle kutlarım şiir yüreğinizi ..
Sevgiler
Çok farklı ve güzel bir şiir türü,
mükemmel ötesi.yüreğinize sağlık değerli şairem.
Kurtulurum diye kaçtım senin elinden / Koştun yakaladın beni belimden
Beni ayırdın neden sevdiğimden / Yüreğimde bak kaldı fırtınanın elinde
KADERDEN KAÇMAK, KURTULMAK DİYE BİR ŞEY YOK. ALNINA YAZILANI YAŞAYACAKSIN ÇARESİZ. KUTLARIM SEVGİLİ REYHAN HANIMCIĞIM. DUYGU YÜKLÜ DEĞERLİ ŞİİRİNİZİ VE SİZİ. NİCELERİNE....
Kader, öylesine güzel anlatılmış ki, okurken beni düşündüren şiir oldu. Ya Yazar kendi kaderini yazmış ya da yaşanan bir kader !Eğer seven sevgilisine kavuşamamışsa ve aradığı huzuru bulamamışsa, kaderin elinden çekeceğimiz vardır. Hüzün. Yazarımızın dediği gibi: Karardı dünyam da senin yüzünden. ACISI tatlısıyla güzeldir bu gerçek hayat. şiiri beğenerek okudum. tam puan +ant. kutluyıorum. saygılarımla selamlıyorum.
kaleme yüreğe saygıyla tebrikler bitanem tam puan listemde ilhamın daim olksun çaglasın
Kimseler anlamıyor benim halimden / Kurtuluş yok ki kaderimin elinden
Tek sevdamın adımı kaldı dilimde / Ayırdın kader sen beni sevdiğimden
_________Sitem eden sevgi yüklü yürek sesi ve kalem onun eli ..içtenlikle kutluyorum Reyhan hanım akıcı harika dizeler ..Yüreğinize kaleminize sağlık..güçlü kaleminiz hiç susmasın..nicelerine ..Ant10
Sevgiler şiir yüreğinize
Kaleminiz hiç susmasın tıpkı yüreğiniz gibi.Yüreğinize sağlık dost yürek.Saygılarımla. Hamit KALKAN
Esasında sayın şairin fırtına dediği şiirdeki sevgilinin kendisi olmalı... Çünkü yüreği hala orada...
Kaleminize sağlık sayın Reyhan Altaş...
Çoğu kere, elimizi kolumuzu bağlayandır kader. Kader demek, teslim olmaktır, razı olmaktır düştüğümüz derde. İçli bir şarkı tadındaydı. Emeğine, yüreğine sağlık. + +
Yüreğimde sığmıyorki benim içime / Kaydı yıldızlar bir bir gökyüzünden
Kaderim dedim küstüm ben kendime / Acılarım gizli kaldı benim içimde
------Reyhan hanım bazen yüreğimizde öyle sevdalar besleriz , öyle aşklar büyütürüz ki ,yüreğimizden taşar ve sığmaz içimize ,işte böyle durumlarda , boğazına kadar doşan gönül sesi feryadı figan emeye başlar , varsın kadere sığınsız ,sevmek kadar güzel olan bir değer yok , yüreğiniz ve yürek sesiniz daim olsun içtenlikle kutlarım saygılar sunarım .
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta