Güneş sızdı fabrikaya,
Bahar güneşi.
Güneş vurdu duvarlara
Kimseler fark etmedi.
Ne insanlar dönüp baktı,
Ne makineler sustu.
Telaş aynı telaş,
Haller aynı haller.
Halbuki dışarısı öyle mi?
Güneş aynı güneş mi?
Ya hayat aynı hayat mı?
Tabiat dirilirken ruhlarımız ölgün yine.
Güneş çıkmış, yeşil artmış
Kime ne?
Ne mevsim aynı artık,
Ne de zaman o yaşadığımız değil.
Ya ben eski ben miyim?
Emin ol ki değilim.
Sensiz kalmayı öğrendim
Hiç yoktan.
Sen de eski sen değilsindir,
Eminim.
Şimdi, kim bilir kimlere şiirler yazdırıyor gözlerin.
Güneş aydınlatıyor içeriyi
Ayırt etmeden.
Bir tek yüreğim istisna.
Kayıt Tarihi : 28.9.2004 09:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!