Bu dünya ne zaman çökecek diye beklerken
Bir taraftan doğumlar diğer taraftan çiçekken
Çoğalıyor daima her an buraya ağırlık eklerken
Nereye kadar çeker bilmem bu denge varken
Kimi eriyip toprak oluyor kimide tohum
Her yerler olmuş yıl geçtikçe boğum boğum
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık