Yüreğim Hep Kan Ağlıyor

Yanıp giden şu yaşama
Bu yüreğim kan ağlıyor
Açlık çeken yoksullara
Yüreğim hep kan ağlıyor

Ömrü dertle geçenlere
Bu yüreğim kan ağlıyor
Evsiz-barksız kalanlara
Yüreğim hep kan ağlıyor

Mahkûmlara, mazlumlara
Bu yüreğim kan ağlıyor
Dalı kırık her çiçeğe
Yüreğim hep kan ağlıyor

İşçi benim, köylü benim
Eli kolu bağlı benim
Halkı saran kara güne
Yüreğim hep kan ağlıyor

Derdim içime dayandı
İçin için yanan benim
Bıçak kemiğe dayandı
Yüreğim hep kan ağlıyor

Kurt uludu, it havladı
Ciğerimden kan akıyor
İsyan edenler vuruldu
Yüreğim hep kan ağlıyor

Ekmek desen alınmıyor
Soğan bile bulunmuyor
Umutsuzluk çoğaldıkça
Yüreğim hep kan ağlıyor

Gün küs, güneş bize dargın
Her bir mekân bize yangın
Köylü algın, işçi algın
Yüreğim hep kan ağlıyor

Aaklım ermiyor yaraşa
Her gün, zam üstüne zam var
Yoksulluk yükseldi arşa
Yüreğim hep kan ağlıyor

Mehmet Çobanoğlu
04 06.2022
İstanbul