öyle çok özledim ki seni
dağlara bakmaya gücüm bile yok.
eğdim başımı önüme
içimde hasret ile özlem bir birini yedi.
içim öyle acıyor ki
ne gökyüzüyle aram iyi
nede geceyle.
dört yanım hüzün yığını
sanki diri diri mezara girmiş gibiyim
ne güneşin doğuşunu
nede batışını görüyorum.
gece karanlık kuşlar türkü söyler
sessizce kayar yıldız
ben toprak kokarım.
hasret çökünce içime
karanlığa inat
bana bakıyordu yerde duran gölgem.
yazdığım hasret türküleri dillerde dolanır
ayrılığın adını hasret koydum
ne sazın telinde nede dillim de düştü.
dertlerimle sarmaş dolaş gibiyim
yüreğim hasret türküsü
ayrılığın peşinde hep ağladım
geçip gitti şu benim ömrüm
dağlara çıkmaya gücüm bile yok...
Hüseyin YANMAZ
05/12/2012
Kayıt Tarihi : 13.12.2012 21:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!