Yüreğim Feda Olsun Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Dervişliği bilene
Yüreğim feda olsun.
Derviş gibi sevene
Yüreğim feda olsun.

Dil çok kolay döndümü,
Göz içinden güldümü,
Gönüller sevindimi
Yüreğim feda olsun.

Cefalar çoğaldıkça,
Takatlar azaldıkça,
Ruhum aldırmadıkça
Yüreğim feda olsun.

Elpençe durulurken,
Erkana uyulurken,
Bu yolda yorulurken
Yüreğim feda olsun.

Yürek boşuna yanmaz,
Aşka düşen uyanmaz,
Sevenler hiç aldanmaz,
Yüreğim feda olsun.

Al hırkanı arkana,
Çarık giy ayağına,
Düşelim aşk yoluna,
Yüreğim feda olsun.

Her lokmamız demirden,
Kurtulmuş ayak yerden,
Feyiz aldık emirden
Yüreğim feda olsun.

Uykular bir an bize,
Ömrümüz devran bize,
Gözyaşı alkan bize
Yüreğim feda olsun.

Bir fani bedendeyiz,
Bakmadık neredeyiz,
Yine ayni yerdeyiz,
Yüreğim feda olsun.

Feryadımız ah gibi,
Geçmişe eyvah gibi,
Herşey o sabah gibi,
Yüreğim feda olsun.

Menzilimiz bir handır,
Hem mekan, hem zamandır,
Yaşıyoruz çoktandır,
Yüreğim feda olsun.

Ünleyip çağırana,
Gözetip kayırana,
Rızıklar ayırana
Yüreğim feda olsun.

Derviş gönlü yufkadır,
Her nefesi muskadır,
Sonumuz musalladır,
Yüreğim feda olsun.

Ben Barlı 'yım inlerim,
Kaç yıl oldu söylerim,
Dediğimi eylerim,
Yüreğim feda olsun.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 313-315/412)