Yüreğim doymadı giden yare

Ne bahara
ne yaza
Doymadı gözlerim giden yara..
Şimdi Mevsim boran bende yüreğim ise kara kışta...
İçimde binler ölmüş.
İçimde deprem, içimde tufan.
Artık yürek acı kokar olmuş,
Yürek hüzün atar olmuş
yürek deprem yeridir,yürek enkazlarda şimdi...
Dinmeyen bir yağmur seli gözlerimde,dinmeyen çığlıklar var.
Göğsümden firar edip, göğü delercesine...
Şimdi nefesim hancer bana sesim yabancı olmuş canana...
Sessizliğim kılıç kuşanmış haldan anlamayan yara
Sesim tüm hıncıyla acının üstüne sefere gider anla..
Bak bende bir yas havası ,bende bir ölüm kavgası...
Nere dönsem topraktan yayılan,cennet kokusu..
Yüreğe dokunan paslı bir ağıt türküsü
SuZi