kollarımı tutup
bileklerimden bağladılar
insan az değilmiş; delirmiş
gözlerimi mil ile dağladılar
yüreğim dost seçmeye görsün
yürekler kötülüğe şahlanmış
kötülerden dost mu olur
dost dediğin
iyilikten yorulur mu
dost yüreğimi acıtmaya görsün
dost bildiğime
elimi, gönlümü verdim
sevgisi yüreğimde sır gibi
bana kem bakmasın
sonra boğazına çökerim
düşman olup bakmaya görsün…
Yusuf Ter 25.10.05
Saat 22:52 İsviçre
Kayıt Tarihi : 26.10.2005 13:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!