Yüreğim Diyet Öder Şiiri - İsa Tekin

Bu şehir beni kabul etmez
Sevgisiz sahipsiz kaldım
Gel rüsva etme beni
Sensiz kabarır duygularım
Zaman çılgın gel pişman etme beni
Başı yiyesi özlem kabarmış
Hasret uzundur yaşam kısa
Sahipsizliğin ilk nüveleri sökün ederken yüreğime
Kendime ait sığınaklarımda
Yalnızlığımı kıskanır hale geldim.
Gönlüm hançerlendi yaram derinleşti
Belleğime dizeler ve de metaforlar düşmeye başladı
Yokluğun sevdalı şehrimin kara surlarında soykırımlar hançeri
Çizdiğim çok büyük tablo içersinde
Güzel düşlerimin küçücük bir karesi olma
Dünyanın rezilliğine değil güzelliğine bak
Vurulduk. sahipsiz kaldık
Ama sevdayı kirleten biz olmadık
Her kuş kendi kanadı ile uçar
Yüreğime vuran bu hasret
En Asi sözlerden beterdir
Özlemin fermanı da yok sınırı da
Bu umursamaz hayatın hengâmesi içinde
Ayrıntılarında kayboluyorum
Çünkü sen yoksun
Murat mektuplarımı geceye salıyorum
Yüreğim diyet öder
Bu şehir beni kabul etmez
Kan ağlar geçmiş düşlerim
Ruhum sende kaldı
Ruhsuz ruh edindim
Yaşarım kendi çelişkilerimle
Hasretlik cigaramda yanmaz
Sırtlayıp umudumu kaçamam
Dicle ye akar ömrüm
İklimler değişir zamana inat
Geceler ağıt yakar yalnızlığa
Kahır biçer hasretlik
Yıldızlar uyumaz
Beynimdeki soru cevap korkusuzca
Her an vurulabilirim