Yüreğim bir sırdır

Bir sessizlik düştü avuçlarıma,
rüzgârın unuttuğu bir ezgi gibi
ne zaman baksam göğe,
bir çocuk sesiyle bölünüyor içim.

Bir pencere vardı,
camında umut lekesi
içinden geçen kuşlar
göç etmeyi unutmuştu.

Bir ses vardı,
duvarların ardında kalan
ne zaman sustursam kendimi
bir çığlıkla uyanıyordu kalbim.

Bir iz vardı,
toprağa düşen bir düş gibi
gözlerimi kapattığımda
bir annenin duası doluyordu içime.

Bir gölge vardı,
ışığın terk ettiği sokaklarda
adını bilmediğim bir acı
adımı unutturuyordu bana.

Bir sır vardı,
yüreğimin en kuytusunda
bir çocuk gibi sakladım onu
bir gün anlatırım diye,
ama kimse dinlemezse
onu göğe anlatırım.