Aciz benliğimin bittiği yerde başlıyor, sana yolculuğum
Hiç ulaşılmayacak bir yamacın ucundasın belki,
Karşı şeritten üzerime üzerime geliyor, dostlarım
Onların kucağında yanılgılarım ve pişmanlıklarım
Şeritler değişiyor yollar değişiyor, derken değişmeyen tek şey, sen
Yolculuktasın benim gibi, farklı diyarlara
Zorlu yolların arasında kalmışsın, bulunmazlık peşindesin.
En büyük korkularımla yüzleşmek gibi, seni sevmek
O korkular bile sönük kalır sensiz hayallerimde
Sonun başlangıcında olma ihtimalindir, zor olan
Kâbuslarımdasın, tam dokunmuşken sana
Kaybolup gitmen gözlerimin önünden…
Yolun sonundaysak ikimiz ya da ben kavuşmuşsam sana
Orda seni bulamayışım, sensiz seni sayıklayışım
Benim en büyük korkum seni sevmek,
Kendimi değerli hissederken sıcacık kalbinde,
Güvendeyken ipek ellerinde, en büyük korkum
Kaybolup gitmen seni severken,
Hem mutluluk çığlıklarımdır, hüzünlerim
Hem de acı feryatlarım, sevinçlerim
En büyük korkularımla yüzleşmek, seni sevmek…
Derin bir karanlığa itildim, kapılınca nefesine
Sırtımdan zincire vuruldum, kaygılarım geçmişim ve seninle
Kurtulmaya çalıştıkça boğazımı zorlayan kapan ve ufukta ışık,
Sen mi sesleniyorsun bana? Sensizliğin oyunu mu bu?
Işığın usulca süzülüşünde güzel yüzün ve sen dolarsın mahzenime,
Nasıl ulaşırım ki sana, sırtımda bu kapan ve bunca yük varken
Gücüm yeter mi ki seni sevmeye ve kalbine dokunmaya…
Fark ettirmeden aktın damarlarıma, usul yavaş
Şimdi beni ne hastaneler kurtarır, ne doktorlar
Bağımlılık böyle bir şey demek, sana tutsaklık vay be
Bir dakika mı bile sensiz yaşayamaz olmuşsam da,
Keşke sadece damarlarımda olsan, ölümle kurtulsam
Sen ruhumu ele geçirmiş canıma işlemişsin sırılsıklam,
Ne hastane ne doktor, benim kurtuluşum sensin
Masum bir çocuksa sokaklarda, yolu sensin
Üzgün bir bulutsa ağlamak isteyen, yağmuru sensin
Eğer ki, bir hiçse benim yüreğim!
Sen onun her şeyisin…
Kayıt Tarihi : 23.1.2010 16:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!