Yüreğim Bin Kilitli Bir Kapı

Bir
orman yanıyor
içimde
İki damla
göz yaşı
söndürmeye yeter mi?
Yüreğime sığdırdım
onca acıyı,ayrılığı
zulmü
aldanmışlığı
gönül
bilmem
bu kadar yüke
dayanır mı?
Bir adım gelene
bin adım koştum
gün geldi
Sevginin
hamalı oldum
En çok da ben
dost bildiklerimden
arkamdan vuruldum...

Çiçekli
bir halı gibi
dokumaya çalıştım
hayatı
Üzerine
kelebekler
kuşlar kondurdum
Yıllar
yılları kovaladı
Ben
bitmeyen
bir yalnızlığın
ortasında durdum...
Oysa
gözlerimin içi
gülerdi bir zamanlar
Şimdi
yüreğim
bin kilitli
bir kapı
Nerelere
uğurlasam
İçime sığmayan
bu yorgun canı...
Ayşe Keleş