Yüreğim Aşk'tan Ağır Yaralı Şimdi

Ağır bir kış ortasındayım şimdi.
Gözlerimde zifiri aydınlık.
Bezgin bir gün ortasındayım.
Yüreğim aşk’tan ağır yaralı şimdi.

Bakışlarda gün solgunluğu,
Duruşlarda sevda ağırlığı olur bu saatlerde.
Kimse bilmez kimsenin derdinide,
Dertler paylaşılır göz önünde.

Bu saatlerde durgun olur caddeler.
Kimsesiz.
Bir dert, bir dost aranır
Hiç bilinmeyen düşlerde.

Sus diyorsun,
Söyleme, çıkmasın ağzından.
Konuşmama fırsat kalsaydı susacaktım beklide.

Adından korkulurda, dert denirdi adına.
Derdimden ölsem bile denirdi.
Bizim sevdalarımız dilde kalmalıydı beklide.

Bir kaldırım vardı, birde en son içtiğin çağ bardağın,
Kaldı bende.
Saçından düşmüş bir karalım vardı.
Bembeyaz sevdamdan geriye kalanlardı elimde.

Haklı olan sen veya ben,
Ne fark ederdi söyle.
Ben hiç biz olmadım zaten
Beklide bundandır Aşk’a dargınlığım,
Belki bundandır suslamalarım.

Adına Aşk diyemeyişimiz, derdimizdendir beklide.
Gün gelirde hatırlarsın diye
Kendimi sende bırakıyorum.
Bu Yürekte Senden Kalan,
Bırak sadece sen olsun.

Şimdi gitme vakti, hayat vapurunda son yolcuyum belki,
Geride bir sen, birde derdim kalsın istersen.
Sende harcadıklarım, yarınlarım, umutlarım,
Bırak öylece kalsın.