Yüreğim Ağzımda Şiiri - Resul Aslan

Yüreğim ağzımda
Durağa koştum bugün
Seni görmüş çocuklar
Elinde valizin ile
Haber verdiler çabucak
Fırladım çıktım evden
Ayakkabısız ve sabırsız
Çakıl taşları
Sadece ayağımı değil
Yüreğimi de kanatıyor
Koşuyorum aldırmadan
Hiçbir şey acıtamaz
Sensizlik kadar
Sokak bunca uzun muydu
Tanrım sonu gelmiyor caddenin
Ne olur gitmiş olma
Bir ihtimalle daha yapamam
Yeniden arayamam
Son köşeyi soluksuz dönüyorum
Alıp götürmüş yollar seni
Dizlerimin üstüne çöküyorum
Kanama sırası onlarda
Toz toprak yutuyorum
Ciğerimi söken bir öksürük
Sarsıyor tüm bedenimi
Gözlerim yaşarıyor
Acıdan mı kandan mı
Tozdan mı öksürükten mi
Bilemiyorum
Kalkacak mecalim yok
Çocuklar ellerimi tutuyorlar
Sırtıma vuruyorlar
Teselli ediyorlar
Belirsiz bir gülümseme
Kaplıyor suratımı
Ansızın kahkahaya dönüşüyor
Kaybediyorum galiba aklımı
İnsanlar uzaklaşıyor
Çocuklar, onlar da gidiyor
Son kez terk ediliyorum
Aklım da kalbim de sürgünde artık
Daha hafif her şey şimdi
Ne kimsem kaldı
Ne de ben kaldı
Sonrası kaygısız yaşama