Yüreğim Şiiri - Ahmet Yanıt

Sen çıkıp gidince hasret bürüdü,
Meçhûl bir şehre döndü yüreğim.
O gidişin ömrünün son günüydü,
Seni bir kabre gömdü yüreğim.

İstemem! Gitsinler hayâlin, düşün,
Sanma ki aklımda mest eden gülüşün
Beni terk edip de gittiğin o gün
Seni bir kalemde sildi yüreğim.

Hayâller kurardı senin uğrunda,
Bilsen ne mes’uttu senin yanında.
Sen vefasızca sırtımdan vurunca,
Çaresiz yıkıldı, öldü yüreğim.

Beni bir hicrân sisi kaplar şimdi,
Sensiz bomboş bana yollar şimdi,
O nârın yerinde küller var şimdi,
Vîran olmuş hana döndü yüreğim.