Yüreğim Şiiri - Evren Özcan

Dünü gözlerimde kaybettim,
Yüreğim izlerini taşıyor.
Yarını göremez gözlerim,
Yüreğim endişesini yaşıyor.

Yaşa bakmadan çiziyor çizgilerini hayat,
Anılar, tek servetken cepteki para herşey olur.
Para için sevdiklerini yitirirsin,
Sonunda da paranı yitirirsin.
Sevdiklerin için değil de paran için delirirsin,
Oysa vakti gelince içine çöker bir sancı,
Boşuna arama bulunmaz ki ilacı.

Kendi kendini kafese koyar insan,
Anlayınca tüm yaşananlar yalan.
Çıkmak istersin çıkamazsın o kafesten,
İçine kendi ellerin ile koyduysan bile kendini,
Çıkarmak çoktan gitmiştir senin ellerinden.

Hayatı gözlerimde yitirdim,
Yüreğim iki taş arasında sanki, sıkışıyor.
Nefes almayı unuttum,
Yüreğim kendi kuytusunda çırpınıp duruyor.

Beni suçladınız,
Neden cevap veremedim.
Sustum.
Çünkü içimdekileri bir ben bilirim.

Mide bulantısından başka birşey değil bu hayat,
Öğürüp öğürüp durursun gemi tutmuş gibi,
Ağzının ucuna gelir tadı,bayat,
Kusamazsan parmağını soksan da gırtlağına,düğüm gibi.

Sözleri gözlerimde yitirdim,
Yüreğim izlerini taşıyor.
Gözleri gözlerimde bitirdim.
Yüreğim seslerini duyuyor.