Yüreğim Şiiri - Bahar Sancak

Yalnızlığa yelken açmış yüreğim,
Gençlik trenleri geçmiş,
Yaşlılık trenlerine binmek üzereydi.
Yüreğim; uçuşan kuşların cıvıltılarıyla değil;

Kargaların isyan eden sesleriyle doluydu.
Vapurun yaratığı dalgalar gibiydi yüreğim.
Kasırgalarla doluydu,
Fırtınalar kusuyordu,

Kırıldığı bütün yüreklere,
Kırılan yüreğine...
Kanat çırpıyordu yüreğim;
Gökyüzünün sonsuz boşluğuna,

Buseler çalıyordu başka yüreklerden.
Oynak bulutlar gibi;
Bir yürekten diğerine,
Göç halindeydi.

Yitirilmemiş mutluluklar arıyordu yüreğim.
Yüreğim sen gibi;
Bir soğuk,
Bir sıcak,

Münferit hayallere dalmış bilinmeyen diyarlara geziniyordu,
Hep ümit var olmuştu körpe yüreğim,
Gayri ihtiyari yüreğimin;
Uçsuz bucaksız düşünceleri vardı.

Ne çok yaralanmış yüreğim,
Meltemler yüreğimde esiyordu
Kendi iç benliğimden kaybolup yok oluyordum.