Sayfalar dolusu gam var yüreğimde
Düşler dolusu sevda yıkıntıları
Unutulmaya yüz tutmuş mimozalar solgun
Siyah beyaz umutlar içinde yalnızdır yüreğim
Kaybolmuş, yolunu unutmuş yaslar beni bulur
Kimsesiz acılar, dikenli yollar...
Bahar inat açmaz kapılarını savdalara
Yıkıntılar arasında dolanır durur yüreğim
Med-cezirler kapladı tüm bedenimi
Ne gecesi belli gidişinin
Ne gelişi belli gündüzümün
Güneş yas mı tutuyor neden doğmadı
Bana küskün mü güller, neden ötmüyor bülbül
Yağmura inat kupkuru yüreğimin toprağı
Ne gözyaşım ıslatır ne ağlayan sevdan
Kimseye sitem etmem ki yaptığım kendime
Sana ne çektiğim acı benim.
Kayıt Tarihi : 31.8.2004 10:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Erdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/31/yuregim-37.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)