Yüreğim Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Ne erkek yürekmiş benim bu yüreğim,
Ne mert yürekmiş,
Ne sabırlı yürekmiş,
Bunca yıldır of bile demeden direnmiş acılara.
Görmüş; gördüğünden,
Sevmiş; sevdiğinden,
Bilmiş; bildiğinden geri dönmemiş.
Ne hiyle katmış,
Ne ihanet etmiş aşkına.
Saygı duymam da ne yapabilirim
Buna?

Vah benim mert yüreğim, cömert yüreğim,
Değme acılara bana mısın demeyen yüreğim,
Gözyaşlarını içine içine akıtan,
Verdiği sözü sonuna kadar tutan,
Geç yatıp erken kalkan yüreğim…
Ben nasıl hakkını yiyip de sana
Başımın üstünde bir yer
Vermeyeyim?

Bedeninde hala o ilk aşkın yangını,
Canevinde hala o karasevdanın bıçak yarası,
Başında hala o hışımın fırtınası.
Canına kurbanlar olası yüreğim,
Evim,
Çadırım,
Direğim.
Benim, bir sevdimi pir seven
Bebeğim.

(MİTİL OSMAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 27-28/100)