Karanlığın yalnızlığında konuştuk seninle
Kahkahaların çınladığı yerlerde konuştuk
Anlattıklarımı azaltırdın neşesi azsa
Uykularımın dikenli yastığıydın çoğu kez
Vicdanım yüreklendirdiğince senin olurdu.
Sesin şiirlerimde hüzün şarkısı söylerken
Nice sevinçlerini düğümledim boğazında
Seninle çözdüm gönül hesaplarımın derdini
Taşıyamadığım yüklere omuz verenimdin
Yasımı göstermeden ta içinde tutanım da.
Başıma taç ettiğim günlerinde şımarmadın
Sızlanmadın gönlünü sokaklara saldığımda
Üşümelerimin yangınlarını söndürendin
Benim bilmediğimi biliyor görüntüsünde
Yoruldukça duracağından belki habersizdin.
Eylül 2016-Zonguldak
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 25.10.2016 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!