Yüreğim.. Şiiri - Şule Akar

Kapısının kilidi bozulmuş köhne bir baraka yüreğim.
Arkasına kederlerimi yığdım kapansın diye.
Öyle ağır öyle çok ki
Sürükledim… sürükledim…
Taşırken mi yoruldum bunca kedere,
Yoksa yaşarken mi; bir an bilemedim..
İçinde saklı sevinçlerimi ayıkladım hemencecik,
Hüzün koksa da minik mutluluklarımı seçtim bir bir.
Kırık aşk hikayelerinin sinsi ayrılıklarına
O vedaların üstüne kattım yiten umutlarımı
Sessiz bekleyişlerimi serptim
Fırlatıverdim hepsini camı kırık pencereden.
Sonra bir sigara yaktım
Arkası olmayan sandalyeye oturup
Gözümden bir damla yaş süzüldü sadece
Güvensiz sevdalara
Yarım kalan aşklara
Anlaşılmamış arkadaşlıklara
Dedikodulara kurban giden dostluklara
Bir damla gözyaşı koydu noktayı
Bu yüzden mi yorgundu yüreğim
Ağırlığımı ezdi beni bunca zaman
Yoksa duygusu muydu taşıyamadığım
Bilmiyorum…
Kapısının kilidi bozulmuş köhne bir baraka yüreğim
Kuytu köşesi, virane bahçesinde
Amaçsızca geziyorum

30.08.2007
Saat: 23.45