Bu gün yüreğime sordum neden böylesin.
Ben böyleyim işte kime zararım var.
Böyle mutluyum ben hem bundan kime ne
Mutluluğun zamanı mekânı olmazmış.
Yüreğim öyle söylüyor.
Ben yüreğimin sesini dinleyenlerdenim.
Bazen alır beni götürür uzaklara.
Kimi zaman dağ başına,
Kimi zaman küçük bir sahil kasabasına.
Kızmıyorum ben yüreğime.
Yüreğimle barışığımdır.
Bazen sitem ediyor ama.
Ben ona hiç sitem etmedim şimdiye kadar.
Aksine seviyorum ben yüreğimi.
Onun peşinden koşmayı.
Bazen düşüncelerini söylediğinde.
Yüzüm kızarıyor sanki.
Birazcık sıkılıyorum.
Yüreğim her şeyi bana söylüyor.
Ama ben çok fazla bir şey söylemiyorum.
Bana kızmasından korkuyorum.
Ya bana küserse.
Yüreğimle aklımı bir araya getiremiyorum.
Yüreğim sevdadan konuşmayı seviyor.
Aklım ekonomiden.
İkisinin arasında kalıyorum.
Ne yüreğimden vazgeçebiliyorum nede aklımdan.
Kayıt Tarihi : 6.3.2012 08:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahin Yiğit](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/06/yuregim-262.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!