Bütün ayrılanlar, ömür boyu üzülür,
Mahzun gözler, için, için süzülür.
Hatıralar, güfte olur dizilir,
Söz benimdir ama...beste yüreğimindir.
Şarkı ve şiirler, hep dertlerden yanadır,
Eski anılar ise, en iyileşmez yaradır.
Bu benim kaderim, karadan da karadır,
Dil benimdir ama...söyleten yüreğimdir.
Bir perde çekilmiş, o ağlayan gözlere,
Alev düşmüş sanırsın, o güzelim sözlere.
Binlerce kez....vurulurken dizlere,
Acı benimdir ama...çeken de yüreğimdir.
Yastığım gözyaşı, tarlası olmuş,
Kavrulmuş çürümüş, otları solmuş.
Sanki yıllarca...yağası olmuş,
Bu göz benimdir ama...çağlayan yüreğimdir.
Kayıt Tarihi : 5.2.2012 08:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Gökhan Sonsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/05/yuregim-260.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!