Niye toparlayamıyorum kendimi?
Niye zorlanıyor,
Bulmakta doğru kelimeyi
En sevdiğim kalemim?
Konuşsan duyamıyorum, dediklerini
Yürüsem, ayaklarım
Senin bulanık sularında boğuluyor.
Mevsimlerden yaz diyorlar,
Bakışlarının rüzgarında üşüyorum.
Yaz günü kırağı vurdu,
Çaresiz eğdi başını filizlerim.
Selam ederek doyamadıkları sevgilere
Azık torbamın dibi delindi.
Aç ve susuz kaldım
Kabuğu kaldırılmış yaralar gibi
Sızlıyor yüreğim.
Kayıt Tarihi : 4.10.2008 14:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sema Büyükyıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/04/yuregim-165.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!