Yüreğim Şiiri - Atilla Adsay

Bir vurgun yemiştim,
Bu ayrılığınla.
Koca yüreğim,
Dalgalı sevdalarına dayanamıyordu.
Yüreğim,
Yangın yeri.
Yüreğim,
Sevda çölü.
Yüreğim,
Buharlaşan,
Volkan dağı.
Her sözün bir lav parçası gibi düşüyordu,
Yüreğime.
Ne sevdan belliydi nede sevdalanman,
Her şey senin içindi,
Yeter ki,
Sen mutlu ol,
Diyordum.
Ben,
Razı gelmiştim,
Tüm acılara.
Şıp sevdi de değildin,
Ne sevdiğin belliydi ve de sevmediğin.
Ayrılığı sen istedin,
Şimdi mutlumu sun?
Ben her gün ölürken,
Sen,
Gururun,
Esiri oldun.
Ben ise sevdamın kurbanı.
Yüreğim öldü,
Yüreğim soldu,
Yüreğim paramparça.
Haberin var mı?