Yüreğim Şiiri - Abidin Sevgili

Yıllardır yüreğimi prangalara
ve demir kapıların arkasına hapsetmiştim
kilitleride yüreğimin derinliklerine atmıştım
kimse bulup açmasın diye

paslanmış kapıların kilitlerini
açmaya kimse cesaret edemezdi
yanına yaklaşan ürkerek geri dönerdi
o kadar zor ve imkansızdı

Ama hiç unmadığım bir kişi gelip
o kilidi bulup kapıları tektek açı verdi
prangaların zincirini kırıp geçti
bedenimi kendine mahkum etti

umutlarımı yenilemek tekrar filiz vermek
hayata yeniden dönmüş gibiydim
hane bir fidan kurulup su verince yeşerir yaa
işte bende senle yeşerdim selvi boylum

Yorgun düşen bedenim senle yeşerdi
senle canlandı,senle güldü
yüreğimdeki o mutluluk kıvılcımları
bana bir umut ışığı oldular

Bu yorgun yüregim bir acı daha
yaşamak istemiyor yaşamak istesede yaşayamaz
çünkü çok ezilmiş paramparça olmuş
bırakıp gidersen ölüp gidecek.