Yüreği Yüreğimiz Şiiri - İbrahim Şahin 2

Yüreği elvermedi
Öğrendiklerini öğretmeye
Sustu, konuşmayı
Ağladı, gülmeyi öğretti

Aç kaldı günler boyu
Kardeşçe, dostça,
Paylaşmayı öğretti
Saçını yoldu, yakasını yırttı
Taranmayı süslenmeyi öğretti

Karanlıklara büründü,
Düş kurmayı öğretti
Dört duvarlara kapandı,
Salınıp gezmeyi öğretti

Hırpalandı, horlandı
Uykuları bölündü zehirli sularda
Derin uykularda rüyaya dalmayı öğretti
Sevgi kanatlarıyla uçmayı öğretti

Ayaklar altında kaldı
Direnmeyi, ayağa kalkmayı
Zorluklara, kale gibi göğüs germeyi öğretti
El ele, omuz omuza, kale olmayı öğretti
Ağıtlar yaktı
Yanık seste,
Türküyü öğretti
Aşüfteye, göbek atmayı,
Gence, bıyık burmayı öğretti
Kapısı kapandı
Yokluktan
Yüreği kapanmadı
Uzak düşlerin umudunu,
Yarınları bakmayı öğretti
Çile çekti
Bedeninde
Kahırlar yuttu
Dokuz ay, dokuz asır
Çile yi küçültmeyi,
Çileden gül vermeyi öğretti.
Biz doğarken ağladı
Biz gülerken ağladı
Bizi güldürmek için,
Ağlamakla geçti ömrü
Bizim yerimize anamız ağladı
İbrahim ŞAHİN