Yüreği Yangın İnsan Şiiri - Kadir Turan

Beni görmek istersen,
Ay ardı gecelere gel.
Gel yıldız ötesi sabahlara.
Donmuş tenime bir dokun.
Dokun da nasıl yer ettiğini gör
Membaı sen olan yokun.

Ey yüreği yangın insan;
Ne olur bir sarılsan?
Ay olsa dört bir yanım,
Dirilse sende canım...
Öksüzlüğüme esir etme beni,
Kıyma içimizde şavkıyan aya.
Bak yeminler olsun ki,
Gittiğin gün çıkarım pazarlara,
Satarım bu yüreği,
Satarım üçe-beşe,
Atarım, dönsün leşe!

Ey yüreği yangın insan;
Gel yıldız ötesi sabahlara,
Ay ardı gecelere gel.
Gir kanına öksüzlüğümün.
Alevden nefesinle yak beni.
Koy yüreğine, orda bırak beni.
Yükle acılarını yüreğime,
Gir kanına öksüzlüğümün
Kanı bulaşsın gömleğime.
Haydi, gel, sarıl bana.
Ay olsun dört bir yanım,
Dirilsin sende canım.