Yüreği temizlemek vaktidir

yüreği temizlemek vaktidir

kalbimde aşık olmak arzusu
yani yaşamın yarısı ustam cibran
kalbim kızgın kıpkızıl güneş solumda 
 susta duruyor haykırmak arzusuyla
şahlanmak için yağız bir at misali
toynaklarıyla göğsümü dövüyor
yüreği temizlemek vaktidir
acı elmanın etide acıdır
ölü toprağın turacıdır
acı suyun kırbacı,
yüreğim kurak havalardan kalma bozkır bulamacı
iyiki gözlerin değişmeyecek
belcesi ateş yanığının acısı
hayat bu belki de yaşarım ve görürüm
sensiz daha iyidir yaşam yada
ah birbirimize neye mâl olduk demesini gözlerinin
ölümü de hoş karşılayacağım
yakın dostluk kurmuştum bilirsin
de, merak bu ya, 
merhametsiz çığlık bu ya
yüreği oyan kahır bu ya
aklı yoran ümit bu ya..
bilmeden ölmek belki de e n iyisi.
diş diş, tırnak tırnak, sabır sabır eksilerek
bir eksiklik gibi gömülerek..
sanki nazımın hikmetiyim de,
piraye sabrı beklerim mapusuna.
kuma fırlatılan balıklar gibi
yaşama kıvranıyorum,
 havadan zehirleniyorum.
kuşku kurdu bir bakışla devrildi, solumdaki çınarım
bu kederin de türküsünü,
yakıp çığıracak bu yürek.
kederden bir dünya kuracağım
keder türküm beşiği, eşiği
yüreği temizlemek gerek
biraz buruşuk bakımsız keder.
ela gözlerinde yeşiller harelenir 
ateşe verir bakışlarını
o bakışlar ki birer balık, sırtları pul pul
gözlerinin karasularında oynaşır
aklımı başımdan alır
yüreğim akılsız kalır..
küle değil ateşe yönelmeli yürek.