Onunla tesadüfen tanıştım. Bir yürüyüş sonrası parkta dinleniyordu besbelli. O gün çok yorgundum herhalde. İyi fikir dedim kendimce. Ben de oturup dinlensem biraz. Aslında hiç âdetim değildir yürürken tempoyu kesmek, mola vermek. Bir an evvel eve dönüp duş almak isterim, terim soğumadan. Oturduğu banka iliştim eğretice, hemen kalkacakmış gibi. Saçlarına aklar düşmüştü. Yüzünde yılların bıraktığı derin izler vardı. Gözlerinde bilinmez bir hüznün gölgesi. Göze çarpan bir ayrıntı yoktu görünümünde. Sadece konuştukça anlıyordunuz iç dünyasının zenginliğini. Kısa bir tanışma seramonisi. İsim, meslek, oturulan semt derken, dönüp sordu birden. Çocuklarınız var mı? Var dedim. İki tane. Ya sizin. Benim de iki tane dedi. Sonrası…Sonrası çorap söküğü gibi geldi işte.
Evlatlar can, torunlar canının çekirdeği. Büyükler güvenilir bakıcı. Bazıları daha az güvenilir demek ki. Neden mi? Anlatayım peki:
Sabah geliyorsun, çocuklar uykuda. Kapıyı çalıyorsun yok, telefon ediyorsun yok,
İçeri giremiyorsun, çünkü sende de anahtar yok. Çaresiz oğluna telefon ediyorsun.” Ben şimdi ararım anne uyanınca açarlar çocuklar sana kapıyı” diyor oğlun. Yüzme havuzlu lüks villanın bahçesinde bekliyor, bekliyorsun. Gözlerin havuza dalıyor. Gençliğine dönüyorsun. Onları büyütürken çektiğin eziyetler. Birinin elinden tutmuş, diğerini kolunun altına sıkıştırmış koşa koşa işe gidiyorsun. Onları kreşe bırakacaksın. Akşamüstü dönüp alacaksın. İlk, orta, lise derken çocukların üniversite hazırlıkları. Mezuniyetleri, işleri, eşleri. Sanki bir masal gibi… Havuzun mavi sularında çocuklarının masum simaları dalgalanıyor, dilsiz, sessiz…
Elin çocuk bakıcıları ellerinde anahtarıyla çalıştıkları eve girerlerken sen, torunların uyanıp sana kapıyı açmalarını bekliyorsun. Komşuların meraklı bakışları altında eziliyor, eziliyorsun.
Telefonun ziliyle hayallerinden silkiniyorsun.”Anne çocuklar uyandı., hadi artık girebilirsin.” Bu konuda geline karşı ne kırgın ne de dargınsın.Kayıtsızsın sadece. Çünkü onu sen büyütmedin., sen eğitmedim. Ayrı kültür, görgü ve gelenekten deyip hoş görmeye çalışıyorsun.Ama ya oğlun? ... Ya oğlun! ...Yüreği taşıran son damla bu.Taşmasa dökülür mü? ...
Tamamını Oku
Saygı deger saıre naıme hanım oykuyu dıkkatlıce okudum ve bırıncı mısrasında son mısrasına kadar tam anlamıyla gercekler yazılmıs satırlara ıste naıme hanım yasam bu onlar aglar sızde aglarsınız bebeklıkten cıka cocuk olur okula baslarla ılk orta lıse derken yasam boyu ugrasır unıversıyedede gıtsınlerde topluma faydalı olsunlar dersınız bıtırler ellerınede bol para gecen meslek sahıbıde olurla ya sonra onlar genc bızlerde yaslanmıs oluruz bızı onemsemezler umursamazlar cunku gozlerınde yaslıyız yureklerınde olmayız yaradanım her bırrlerımıze hayırlı evletlar nasıb etsın yaradanım hıc bırerımızı yanlız bırakmasın naıme hanım duygulandırdınız benı cok begenerek okudum yazan kalemın ve yuregınız her zaman daım olsun emegınıze yuregınıze saglık sayın naıme hanım bu guzel oykuyede tam puan yakısır 101010 selam sevgı ve saygılarımla
Anlatım harika..Beğenerek okudum,kaleminizi kutluyorum Naime hanım..
ŞİİR TADINDA BİR,ÖYKÜ HER SATIRINI OKUDUKÇA DA BAŞKASI GELSİN DEDİM ÇOK GÜZELDİ YÜREŞİNİZE SAĞLIK ŞİİRİ ARATMADI BANA ANCAK O KADAR GÜZEL OLUR ON PUAN
İnsanların hayatlarına farklı sevgi unsurları girince(Elbette genellememek gerekir)ana baba sevgisi ikinci plana geçebiliyor..Öyküde bunu bariz görebiliyoruz zaten..Oğul ya'da çocuklar iki arada dengeyi sağlayabilseler ebeveyinler böyle kırılıp incinirlermiy'di..İbretlik bir öykü idi naime hanım..Puanım tam,sevgim ve selamlarım sonsuz..
Benim ve kardeşlerimin üstünde rahmetli babaannemin emeği ve hakkı çoktur , hikayenizi okuyunca içim sızladı...yarın çocuklarından görecekleri tavır ve davranışların kaynağı kendi tavır ve davranışları olduğunu unutmamalı hiç kimse ....duyarlı bir yürek sesi okudum , kutluyorum , sevgilerimle....
'Taşmasa dökülür mü?' Kilit soru...
Taşan ne? 'Sabır mı, ihmal mi, güvensizlik mi, önemsenmemek mi?' Yada hepsi.... Ama ortada yıllar var... Verilen onca emek var.. 'Anaçlık' var... Büyütüp 'adam ettiğinle' paylaşılan bir ömür var... Umutlar, kurulan hayaller, yetiştirdiğin için duyulan 'gurur' var... İşte bu; 'benim oğlum.. Benim kızım' denenler var...
İşte 'Onlar...' Yaşlanıp, elden ayaktan düşünce... Kapılarına varıp 'ilgi, sevgi' bekleyince... Önemsenmediğini anlarsan.. Güven duyulmadığını hissedersen... Belki de artık 'istenmediğin' hissine kapılırsan... 'Taşmasın mı?' Taşınca da dökülmesin mi?
Mükemmeldi Öğretmenim... Zor tuttum kendimi... Okudukça bir garip hal aldım...
Yazmaya yakışan kaleminiz hep elinizde olsun... Tebrik, takdir ve teşekkürlerimle...
İbret alınacak bir öykü. Değerli kaleminizi yürekten kutluyorum. 10 + ANT. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet YURDAER
Burada hata gelinde değil o bayanın oğlunda ... Anneyi 'anahtarsız' bırakmak ya da çaldığında açılmama ihtimali olan bir kapının arkasında bırakırken sorumluluk biraz da oğlunun üzerinde...
Güzel bir anlatı/öyküydü..
kaleminize sağlık sayın Naime Özeren... Kutluyorum...
Burada hata gelinde değil o bayanın oğlunda ... Anneyi 'anahtarsız' bırakmak ya da çaldığında açılmama ihtimali olan bir kapının arkasında bırakırken sorumluluk biraz da oğlunun üzerinde...
Güzel bir anlatı/öyküydü..
kaleminize sağlık sayın Naime Özeren... Kutluyorum...
Toplumsal gerçeklerimiz.. evet, malesef..
Şevgili şiir ablacığım, beterin de beteri var.. Hani derler ya; 'Allah beterinden saklasın' ....
Hayat bu, hep acı, tatlı süprizler ile dolu..
Ama benim sizin için canı gönülden dileğim; Hep mutlu olun.. Her şey gönlünüzce olsun sevgili şiir ablacığım..
Anlam ve duygu yüklü başarılı çalışmanızı tebrik ediyorum ve o güzel şair yüreğinizi sonsuz saygı ve sevgi ile selamlıyorum..
Hüseyin Çubuk
Bu şiir ile ilgili 63 tane yorum bulunmakta