Yüreği Susmuş Adam Şiiri - Ergül Nalbant

YÜREĞİ SUSMUŞ ADAM

Bilge bir insan gibi gerçek sırra erebil,
Aldığından çok daha fazlasını verebil,
Dış güzellik arama yüreğini görebil,
Eğer ki aradığın mutluluksa bir tutam.

Kendini bilen insan özünde kusur arar,
Hep çoğunu istemek insan özünü yorar,
İhtiyaçtan fazlası israftır neye yarar,
Her zaman huzur verir mütevazı bir yaşam.

Herşeyden önce mutlak saygın olsun kendine,
Kapılıp gitmeyesin bu dünyanın rengine,
Kalp kırarak ibadet ulaştırmaz menzile,
Gönüller kazanmadan kolay değil be paşam.

Elbette gayretinle çok kazanırsın amma,
Veren geri de alır ebedi senin sanma,
Sakın şeytana uyup o nefsine aldanma,
Ancak kibri artırır sergilenen ihtişam.

Ergül'üm uslanmalı kırkına basmış adam,
Dünyayı umursamaz nefsini asmış adam.
Yoruldu bitti artık bıraktı gidişine,
Seyrediyor alemi yüreği susmuş adam.

Şiir: Ergül Nalbant - 20.10.2025 - 14:25