Bilinmez yol ve bilinmez kadın,
Bir gökteyim aşķbakışı.
Üzerimde tel tel sergiler,
Ve donuk hayaletler.
Şaha kalkmış kuşlara şikayetler.
Nerede güneş?
Nerede kaderle kalbe kapanan,
O sonsuz,
O uçsuz bucaksız nihayetler.
Bir ben,
Bir ben bilemem,
Yedi kat alt alta gökleri.
Altında belki bir nehrin,
Altında baygın bir uğultu ile,
O aşka tutkun,
O inceden balık seslerini.
Bir nida belki bu sana,
Belki boşanıp giden,
Şu çaresiz içimden sana doğru.
İşte bu yüzden,
Sırf bu yüzden haya ettiğim!
Güvenemiyorum ne kuşlara,
Ne de koy verip giden şu balıklara.
Bir soru sadece,
Kanımı kabzeden delilikle amansız.
Korur mu melekler,
Şu sahipli gökleri, şu azgın nehirleri?
Bir soru ki,
Bir vasiyet gibi sana emanet,
İçimi ters çeviren kutsal soru.
Korur mu hayaletlerin?
Korur mu beni unutmak pahasına amansız.
Şu ayın üzerine nur gibi sinen,
Yüreği sen,
Bedeni ben şiirleri...
Kayıt Tarihi : 12.9.2018 14:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!