Yüreği Nasırlı Anam Şiiri - Remzi Çakın

Köle yaşamda
Yüreği nasırlaşan anam,
Rahmine düştüğümde
Kavgada bir oğlum olsun demiştin.
Yüreği nasırlı anam,
Artık kavgada kızların da var.
Kavganın ortasında başlamıştı
Doğum sancıların.
Ama yüreği nasırlı anam,
Sen acıyı bir yaşama böldün.
Dokuz ay yaşadıklarımın
Tanığı olarak bilendim
Bana biçilen yaşama.
Her jandarma dipçiğinin acısında
Minicik yüreğim
Sevgiden uzak,
İntikamla büyüdü.
Yüreği nasırlı anam,
Salyalı dipçik acılarında
Yanında olmak hırsımla
Her ayağa kalkışımda
Yüreğine çarpmalarım
Kavgada sabırlı olmayı
Öğretti bana.
Uzak Doğulu Çekirge Hocası’nın
Çekirgesini
Sabır ve inatla
Kavgaya hazırladığında
Düvüşe salması gibi,
Sen de kavgaya saldığında beni
Rahat ve huzurluydun.
Tanığın ise
İnat ve sabırla
Ördüğün onurundu.
Hazırlandığım kavgaya
Meydan okurcasına
Sıcak yüreğinde fırladığımda
Kavgadakilere
Sesimi duyurmak için
Haykırırcasına ağladım.
Bir daha ağlamamak için...