Yüreği İstanbul olmak varmış
yığılan mezarlar gibi üst üste.
Dökülen çıkmazlara yitiğim
yedi tepe arası bir ben varmış.
Bu kadar çaresiz olmak
antik hüzünler gibi çağlarda.
Aklı ziyan, yüreği mitolojik
en büyük yıkımların şehri;
her katı karışan topraklar
o kadar benziyor.
O kadar, İstanbul insanın kalbi.
Değişti, her yüzyılda bir değişti
asırlar boyu ezile ezile.
Eskiler üzerine yeni bir şehir
kurulan kalpsin sen İstanbul.
Her kalbin mezarı gibi üst üste
acılar benziyor;
acının, tarifisin sen İstanbul.
Kayıt Tarihi : 28.8.2015 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!