Yüreği İdam Kararı Almış!

Umutsuz türkülerin ardından
Güne merhaba demek kadar zor bir sabah...
Ertesilerini düşünmek akıl karı değil,

Düşünme!

Zamanın üzerine dolu gibi yağdığı,
Karın adının sıkça anıldığı bir mevsim,
Mevsimde de yitirilen saf umutlar,
Bir o kadar da soğuk kokan yalnızlık

Düşünme!

Ardına bakmadan gidişlerin sohbeti,
Gelmelerin bayram havası kattığı saniyeler,
Gözlerin güneşi andırdığı ilk bahar,
Suskun olmuş dillerin,
Yürek çığlıkları...

Düşünme!

Ölüm kadar korkunç bir gidiş,
Terk edilmiş bir çocuğun sahipsizliği,
Kucak açılması gereken bir evlat misali,
Yalnızlık...

Düşünme....

En sevdiğin şiiri yazma zamanın,
Bol ayrılık işlesin harflere,
Gözyaşın olsun noktan.
Virgülün gelişine aralık bırakılmış kapı,
Ünlemin en sitemli olsun,
Aklının odalarında misafir ettiğinin,
İsmi yakanda bir gül olsun...

Düşünme!

Yine bir hevesine daha tanık ediyor seni,
Bak yine ortada yüreği;
Sere serpe serilmişken,
Kalabalıklar içindeki yalnızlığına....
Birden bir sevinç çığlığı ummadığın anda.
Yüreğinde gelecek günlerin sıralı film şeridi.
Ruhun bulutlarla el ele,
Mavilik mi?
Gökyüzünden gözlerine hediye...
Bin bir ferahlık,
Bin bir nefeslik...
Umut işte....

Düşünme!

Yüreği mahşer yeri kadar kalabalıkken,
Aklına arada eserken sen,
Bir rüzgar misalinin derininde,
Karşına çıkar umulmadık günün denginde,
İşte o an düşünme!
O nu düşünme!
o ki kaç mevsimi geride sensiz geçirmiş,
Kaç sabahı seni hatırlamayarak akşam etmiş,
Yüreği kervan saraylara inat inşa edilmiş,
Seni gördüğünde ise,
Yüreğini idam ettirmiş....

İşte bu yüzden düşünme!

Sana her baktığında yüreği idam kararı almış,
Bir celladı düşünme!

Mısri Nur AY