Bir avuç çamurdur insanın özü,
Özümüz bu demez, üstünde zıplar.
Hoyratça yaşarken kızarmaz yüzü.
Yıkımı zararı dünyayı kaplar.
Üstelik kibirli burnu havada,
Bir tek kendi yaşar sanki doğada.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta