Yüreği harman olan., Şiiri - Mehmet Sani ...

Aynı saftayız ama ayrı dünyalarda
Ben afil bir rical iken, ağca boz düşlerimle
Sen efgan eden mülteci, aşırı doz küsmelerinle
Nispet, oran keyfe keder renk alır, müşahhas rüyalarda
Desem ki; Dardayım, yetiş elleri böğründeki safdaşım!
Basıp ta üzerime geçenler mi benim, benimle
Bir illegalin acısını çeken “Belhum adel”
Sen misin, suhulet bahşeden? .,
Hakikatli arkadaşım..,

Sen misin o.,
Gerçeğe dönmeye namzet, devasa düşleri olan
Kestiğimde ümidi hayattan, can kurtaran gülüşleri olan
Geceyle gündüzün arasında, “nurun ala nur” mihenk olan
Sözleri sözlerimle barışık, huyu huyuma denk olan..,

Yürüdüğümde., Afaki badirelerin apansız lığında
Gurubu, mehtabı tanı ta ki, benden önce görecek
Erdemi baş tacı edecek,kaderin vicdansızlığında
Elzemi uyandıracak., Ölmesi gerektiğinde ölecek
Bana bir arkadaş lazım., Kalp gözü uyanık olan..,

Yok mu? .,
Yokları var eden yüceler yücesi Yaratan (Allah c.c.)
Yüzüm kül benzime sarıldığında., O derde derman
Zulüm revamı diye ağlandığında., Gözlere ferman
Elleri ekmek tutanda, acizlerin sevincine sevinen
Vatan felah bulsun diye rüzgarın yönünü çeviren
Bana bir koldaş lazım, yurduna aşık mı aşık
Velhasıl, eşe dosta yüreği harman olan..,

Tıpkı.,
Dağ taş lazım, eteklerinde bozkırı olan
Bağdaş kurmuş saçaklarında kırı olan
Mahremi, mahrumu ve kutsalı olan
Memleket ki mis, cennet misali
Anadolu Türkiye, Aziz Vatan
Peteklerinde balı olan..,
...

01.01.2008

Afil = Fani, geçici
Rical = Kişi
Efgan = Bağıran, çağıran
Mülteci = Göç eden, sığınan
Müşahhas = Şahıslanmış, şahsi
Belhum adel = Hayvandan aşağı.,
İllegal = Yasal, meşru olmayan
Suhulet = Kolaylık

Nurun ala nur = Işık üstüne ışık
Mihenk = Ölçü

Afaki = Kainat ve içindeki hadiselere ait.,
Badire = Felaket, musibet ve saire.,
Elzem = Çok lazım, gerekli
Felah = Kurtuluş