Yüreği Gül Kokulum Şiiri - Harun Yıldırım 2

YÜREĞİ GÜL KOKULUM

Sana açtım gönlümün
süslenmiş kafesini
Kırma umutlarını tüketme hevesini
Dudaklarım özledi o kaynar nefesini
Gurbet gurbet uzandı sana pekişti yolum
Seni çok seviyorum yüreği gül kokulum

Sevda güneşin silsin şu kederi yüzümden
Ağıt dolu ızdırap yaşı düştü gözümden
Postalayıp gönderdim bir kaç kelam sözümden
Üzerine yapışmış üç kuruşluk bir pulum
Seni çok seviyorum yüreği gül kokulum

Bu aşkın makamına yol gösteren Mevladır
Aşkımızı kıskanan hem Aslı hem Leyla’dır
Senin nasip kısmetin gayrı bana evladır
Sıra dağlar ardında yol bekleyen bir kulum
Seni çok seviyorum yüreği gül kokulum

Kızsam bile ben sana unuttum bilenmedim
Sana beddua edip ardından ilenmedim
Başkasına el açıp aşkını dilenmedim
Boşu koydum dolmadı eksildi her gün dolum
Seni çok seviyorum yüreği gül kokulum

Can kuşum çırpınıyor bana bir kastı var da
Gün ölüm peteğinde yol uzun zaman darda
Birde ayazın vurdu delikanlı baharda
Aşkın kemendi çarptı koptu kırıldı kolum
Seni çok seviyorum yüreği gül kokulum

Her gece ağladım ben bir kere gülmek için
Sessiz sessiz hıçkırdım kan kustum ölmek için
Azrail’e yalvardım yanına gelmek için
Toprak doldu taş doldu nefessiz kaldı solum
Seni çok seviyorum yüreği gül kokulum

Harun yıldırım