Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yakınlar o kadar uzakki
Göremez olduk dibimizdekileri gözyaşlarını
Ve onların yarinlarini çalmayı
Bazen insan ağlar tek damla gözden yaş akıtmadan.
Ya çocuklar? Onlar ağlanması gerektiği gibi ağlarlar. Her damlası gerçektir bu ağlamaların.
Tebrikler.
Şiir kendi iklimine götürür bizi
Şiir göz kurpunca başlar yolculuk o iklime
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta