Kara bir çizgide hayatı yaşamak,
Kılıçtan keskin, kıldan ince,
İnsan suretinde karada boğulmak,
Yalancı gülmede yitip gitmek sessizce.
Yutmaya çalışmak hayatın tozunu toprağını,
Sonunda şeker, sonunda şerbet sanarak,
Balık misali sonsuzda gaflete dalarak,
Sevda sandığı bu gemi hiç karaya varmayacak.
Cananında canını kaybetmek sonsuza dek,
Halbuki sarılmıştı sevdaya, kurtuluş umarak,
Tutunca elini İblis misali titrek,
Derinlerden bir şey koptu, kaldı artık tek.
Bataklık yürüdüğü yollar, battıkça batan,
Sevda yerine yalancı baharlar satan,
Küçük bir çocuk misali sen, yüreği acı satan,
At artık içindekini, gayrı yoktur alan.
Kayıt Tarihi : 23.9.2016 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!