Gün doğarken,
Görüyorum sizleri.
Tarlaya ekilmiş,tohum misali..
Filiz..Filiz..
Geleceğiniz sırtınızda.
Sahi;
Nasıl taşırsınız o koca yükü?
Peki;
Elleriniz niçin ağzınızda üşüdüler mi?
Ahh.! Benim,
Mahsun menekşelerim..
Kaplan pençelerim benim..
Ahh.! O öpülesi,
Yüreğe sokulası eller.
Kalem tutacak bir gün.
Neşter tutacak,
Cetvel tutacak,
Zamanı gelince,
Vatanı için silah tutacak..
Dönüşte görüyorum sizleri.
Yorgun,bitkin,
Sararmış benizlerinizle.
Ama mutlu,gözleriniz ışıl ışıl.
Analarınız bekliyor değil mi?
Eğer,
Karşınıza çıkmazsa hoyrat biri,
Koparmazsa dalından,
Bilinmeze..Dönülmeze götürmezse..
Sağ salim gidin emi..
Haydi bebelerim..
Aydınlığa çıkmalı yolunuz.
Kirletilmesin adınız.
Karartılmasın umutlarınız..
Açık olsun yolunuz..
Kayıt Tarihi : 22.5.2007 08:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her gün çeşitli nedenlerle geleceğimiz dediğimiz çocukları tek tek yok ediyoruz.. Hani, onlar çiçekti..Hani onlar gelecekti..
Mükemmel 1 anlatım...
.
İnşâallah
tez vakitte iyileşip
aramıza dönün Ablacığım...
.
Saygılar Sunarız...
.
Vesselam
sıcak,duygulu ve samimi.
kutlarım...
TÜM YORUMLAR (2)