Yüreğe Gelen Işır Şiiri - Ozan Efe

yüreğe gelen ışır karanlığına teğet
düşedursun sızısı iniltiye bıraktın
kolay gele denilir sarıldığı küreğe
yaktın sımsıcacıktı kırıldığı anısı

gelesiye dinecek fırtınalı havada
kıyısında gölgesi güneşi tepesine
tavada yanar gibi çevirdiği esinti
yetiştirilesiye ektir son sayısında

birikimine özler hüznüne sızısına
yaralı yüreğine boşluğuna düşeni
benliğime ırağı sevdalıdır kimine
köşeni tutanı gör çilesine derdine

oyaladığı yazması yeşiline imgeli
gülüşüne dağılır topladığı gülleri
simgeli bakışları indirirse özüme
viranesine girse inan dökülüşüne

ağladı üzülene bırak kendi haline
ozan efem kışına al baharı geliyor
onca ayrılığınca sevisine dağladı
deliyor bizine de kimine kimi söyle

140412denizligülceçaprazlama