sessizlik çöktü
erkenden denizliye
hüzzam sesleydi
aradan sıyrılışı
dize dolusu
dileği dudağında
uçuşur göğe
gönlünde ki üveyik
yolu ayrıldı
sıladan gurbet ele
bilebilseydim
ses verse çığlığıma
kör ipin ucu
boğazıma dolanır
söz dizilirken
düğümlenir ulanır
soluğun değdir
soluğumda can bulsun
sıyır gönlünden
yüreğe esin dolsun
090210-4denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 9.2.2010 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)