Yüreğe Düşen Nur Şiiri - İbrahim Soyalar

Sır karanlığa demirden
Donuk bir çerçeve
Geçirilmişti sensiz,
Susuz hayatın kıyısında
Omurgasız gemideydik
Hücresinden çıkılamayan.

Kör kütük sisteydi gece
Üç kardeş karanlıkta
Ortasındaydık yalnızlığın,
Uzakta belli belirsiz
Işıktan yansıyan bize
Annemizdi ellerini uzatan.

Seven okşayan elleriydi
Kolları şefkatle saran bizi
Üstümüzü örtendi gecelerce,
Gözleriydi sevgiyle süzen
Kartal pençesi yüreğiydi
Engerekten bizi koruyan.

Asla bize hissettirmediği
O bir damla gözyaşının
Hasretiyle geçti yıllar,
Annemiz ve üç kardeştik
Deniz fenerinin altında
Yeryüzüne parlayan.