Yurduna Yabancı Sürgün Türkleriz

Din-i vatan, millet sevdâlısının
Saymakla biter mi? kederi, derdi
Bulaşıkçı olan haslar hasının
Esasında yeri Saray köşklerdi

Ömür biter amma menzil alınmaz
İmtihan meydânı, fazla kalınmaz
İmânı kâmiller, azdır bulunmaz
Hak ile bâtılı Mevlâ gösterdi

Dün; eteklerini öpmeğe gelen
Bu gün ÜÇ KIT’Ayı defterden silen
Yedi deniz idi zevkle içilen
Vehbi koç babası düşmana verdi

Dikkat et bak sana bugünkü hâle
Yine sana döndü Filistin ile
Gazze’yi döndürdü kan akan çöle
Müslüman canları yerlere serdi

EBREHE Kâbe’yi yıkmağa geldi
Abdülmuttalip hân deve isterdi
Oranın sahibi değilim derdi
Sâhibi; EBÂBİL’leri gönderdi

FÎL itâat etti yaratanına
Ebabil taşları girdi canına
Kaçtı bakamadan dört bir yanına
Hükümvar olduğu YEMEN ad yerdi

Resul-i zişânın fermânı tanı
Zülfikâr çekilip terketsin kını
Lânetli maymunun itlâf hakkını
Kânûni İlâhi Türklere verdi

Bizi bizden eden kimdir İSLÂMİ?
Bin beşyüz senelik kindir İSLÂMİ
Mason; demişti dün dündür İSLÂMİ
Onlar mozolede ataşa erdi